„W przypadku dzieci ze szkół podstawowych ilustracje pomagają w rozumieniu tekstu. Ułatwiają dzieciom wizualizować słowa, ale większość tych znajdujących się w książkach dla nich przeznaczonych, to obrazy które są jednolite, nijakie, wyidealizowane i strasznie dosłowne. Dlaczego dzieci nie miałyby oglądać ilustracji, które raczej poszerzają niż zawężają bogactwo skojarzeń, jakie dzieci przypisują słowom, czyli rysunki obdarzonych wyobraźnią, największych geniuszy, wśród dziecięcych ilustratorów? ” (s. 19).
„Why Do Students Bog Down on the First R?” to artykuł, autorstwa Johna Herseya, opublikowany w maju 1954 roku na łamach tygodnika Life, który przyczynił się do zrewolucjonizowania myślenia o edukacji dzieci w Stanach Zjednoczonych. Autor podkreśla w nim, że dzieci wolą oglądać telewizję niż czytać książki, więcej czasu i wysiłku poświęca się uczniom z trudnościami, a nade wszystko nie prowadzi się badań na temat edukacji i kształcenia.
Blah, blah, blah to podręcznik tzw. VIVID THINKING, czyli połączenia umiejętności myślenia visual (wizualnego) i verbal (słownego), dzięki czemu zwiększamy zakres rozumienia i zapamiętywania komunikatów bądź treści artykułów i książek.